Gönül lamekanı ğaybda görmeden

Zar-ı bülbül gibi figane döndüm

Dertli gamlı dolanıpta durmadan

Dil mecnun bir yane döndüm

Ne kulsun âlemde yüzün hiç gülmez

Bu ahdı amanın figane yetmez

Sırtında gam yükü yolun tükenmez

Yorulmuş kervanı Kenan’e döndüm

Zelil can bahası görmek yar yüzün

Teşvik eder ruhun, kurbandur özün

Nice gün ehline geçmiyor sözün

Şimdi hükmü geçme sultana döndüm

Zelilî (Mehmet Çağlayan)

1927-1982